Bij bepaalde ontmoetingen en mentoraten lijkt er iets bijzonders aan de hand te zijn. Terwijl mentor Lydia op weg is naar haar eerste mentorgesprek met haar leerling Mohamed herinnert ze zich een vakantie in de buurt van Putten waar ze Arretjescake had gegeten. Dit is een “koude” cake op basis van biscuit, margarine, cacaoboter en eieren. Al snel blijkt dat Mohamed op dat moment net bezig is met een spreekbeurt over … Arretjescake! Hij neemt voor de spreekbeurt de cake mee naar school voor zijn medeleerlingen, die dit héél lekker vinden.

Arretjescake geeft gelijk een klik

Mohamed en Lydia vertellen: ‘Arretjescake is een Delfts product. Arretje NOF (Nederlandse Olie fabriek, later Calvé genoemd) was vroeger, vanaf 1926, een stripfiguur. Je kon dan bonnetjes sparen bij het kopen van boter en margarine. Bij 18 bonnetjes kon je een boekje van Arretje NOF krijgen. Arretje was een Arabisch jongetje dat avonturen beleefde. In de jaren ’50 is een 2e serie boekjes uitgebracht.’ Lydia: ‘Dus door Arretje NOF en de spreekbeurt hierover van Mohamed hadden we meteen een gezamenlijk iets, dus we begonnen lekker.’ ‘En, ik had een 9 ½ voor mijn spreekbeurt!’, vertelt Mohamed trots.

Drie jaar lang geen school

Mohamed komt uit Syrië. Drie jaar lang heeft hij daar, van 9 tot 12 jaar, geen school gehad door de burgeroorlog. De eerste drie maanden in Nederland zat hij in een AZC en ging daar 1x per week naar school. Nu zit hij op een Daltonschool en gaat volgend jaar naar de Kopklas, een tussenjaar voor kinderen met taalachterstand. Ook Lydia helpt hem met taal. Mohamed: ‘Ik vind de begeleiding van School’s cool heel leuk. Lydia is erg aardig en ze is altijd op tijd!’

‘Later wil ik iets technisch gaan studeren’

Ze gaan samen ook wel eens ergens naar toe. Zo zijn ze met het laatste feest van School’s cool naar de TU Delft gegaan. Mohamed: ‘Daar was een dode kamer, zoals ze dat noemen. Het is er doodstil. Er zijn overal kussens aan de muur en op de grond, je kunt er overheen lopen, je stem klinkt lager en alle geluiden stoppen. Sommige kregen hoofdpijn en een ander een piep in zijn oren. En ook hoor je je eigen hartslag en je bloed door je aderen stromen!’ Mohamed vertelt er enthousiast over en hij laat dan ook weten dat hij later ‘iets technisch’ aan de universiteit wil studeren. ‘Ik wil dingen uitvinden en maken’, zegt hij. ‘Wat ik nog meer leuk vind? Ik voetbal zelf en honkbal vind ik ook erg leuk! Lydia: ‘En weet je wat nou ook zo leuk is? Mijn man is honkballer! Weer iets dat wij gemeenschappelijk hebben. Mohamed en ik gaan binnenkort daarom ook nog naar een honkbalwedstrijd!’

Interview Dick Stammes